FC VVC 1 - FC Velsenoord 1 Uitslag: 2 - 0 (2 - 0)

Alle factoren waren aanwezig om er werkelijk een superzaterdag van te maken. Prachtig weertje, het vooruitzicht dat de derde helft goed verzorgd was en de andere selectieteams, die in puike wedstrijden al zes punten van de beoogde 9 klapper hadden gescoord. De Onder 23 boys, begonnen weliswaar zonder Steve, maar hadden al een 2-0 voorsprong weten te scoren alvorens hij de coaching weer op zich kon nemen. Dat werd heel knap verder uitgebouwd tot een 7-2 overwinning op het Amersfoortse ASC Nieuwland. Het tweede kwam zo mogelijk nog knapper terug tegen CSW 3, na met nota bene 10 man een 1-2 achterstand om te buigen naar een 4-2 winst.

De opmaat naar het sluitstuk deze middag, het eerste tegen FC Velsenoord, nog puntloos na 18 wedstrijden en ook nog eens een 5-0 overwinning aldaar in het achterhoofd, beloofde een mooie voetbalmiddag. Hoe anders liep het uiteindelijk. Want onze opponent was niet naar Nieuw-Vennep afgereisd om als makke lammetjes naar de slachtbank geleid te worden. Sterker nog, men had de bus geparkeerd voor de eigen 16, probeerde met tijdrekken en provocaties VVC uit de tent te lokken en aan ons de taak om daar een antwoord op te vinden. En ondanks de aanwijzingen vooraf, om het baltempo hoog te houden en vooral het veld breed te houden, waren dat nu precies de dingen die te weinig gebeurden.

Toch waren er veel kansen, vooral via Stef die steeds opdook in het vijandelijke strafschopgebied, maar zijn schot en kopbal niet omgezet zag worden in doelpunten.  Ook afstandsschoten van diezelfde Stef en Dylan werden door de Velsenoord keeper gekeerd. Felipe – voor het eerste in de basis deze middag – zag een onverwachte bal van de kruising stuiteren en had hier in kansrijke positie, duidelijk niet op gerekend.

Ook uit de heerlijk strak getrapte corners van Dylan werden we wel gevaarlijk, maar niet dodelijk. Zo kregen in de dezelfde spelhervatting zowel Marco als Robin een kopkans, maar de keeper redde of de bal werd van de lijn gehaald.

Na iets meer dan een half uur kwam de voorsprong dan toch. Wel uit een benutte strafschop van Dylan, nadat Nima bij een goede actie over rechts onreglementair werd afgestopt in het strafschopgebied. Maar daar maalde verder niemand om, want als de ban eenmaal was gebroken, zou het makkelijker worden was de algehele indruk. Vooral toen Stef 5 minuten later, na een prachte pass van Dylan hoog gekruld achter de Velsenoordse verdediging, de 2-0 binnen werkte.

Geen echte kansen meer tot de rust en tijdens de rust werd nogmaals gewezen op het baltempo en het breed houden van het veld, om het sterk bezette centrum van de tegenstander toch enigszins uit elkaar te spelen. Jamil kwam voor Joes en zou voor meer dreiging moeten zorgen.

Hoe anders verliep de tweede helft. Ook al werden Emile, Tom en Donny nog gebracht voor Nima, Job en Stef, het enige vermeldenswaardige uit de tweede helft was, dat Jamil een penalty verdiend had, toen die een keer zijn tegenstander te snel af was en binnen de 16 van achteren op de hakken werd gelopen. Waar iedereen bij VVC van mening was dat dit meer een penalty was dan die in de eerste helft, bleef het fluitsignaal uit.

Verder was het eigenlijk heel erg ondermaats voor de kwaliteiten die we in huis hebben, maar goed, de punten zijn binnen en mochten we de komende 7 wedstrijden ook zo winnen, spelen we volgend seizoen 3^e klas, zo werd geopperd! En op de korte termijn, ook al was het een overwinning zonder veel glans, het komt niet heel vaak voor dat we een maximale score met de hele selectie uit een weekend halen met 9 punten!

Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat, maar aan de andere kant kunnen we veel beter, ook al heb je twee partijen nodig om er een leuke wedstrijd van te maken.

Tot volgende week in Haarlem, waar tegen Haarlem-Kennemerland uit een ander vaatje getapt zal moeten worden, om deze altijd lastige tegenstander te bedwingen!

Sportieve groet,
AJ