Buitenveldert  1 - FC VVC 1 Uitslag: 2 - 0 (2 - 0)

Het begint zo langzamerhand een beetje eentonig te worden, maar wederom werd er niet gewonnen, alhoewel iedereen het er na afloop over eens was, dat er meer in had gezeten. Maar buiten de wedstrijden tegen SDZ, Wartburgia en EMM, was dit kort het huidige seizoen tot dusver. Best goed spelen, kansen creëren, maar onszelf niet belonen. Zo verspeelden we vorige week nog 2 kostbare punten en was het aan de veerkracht en mentaliteit van deze groep te danken, dat het geen 3 verliespunten werden. In extremis (want diep in blessuretijd) werd nog een gelijkspel afgedwongen, na vlak voor tijd op achterstand te zijn gezet.

Vandaag Buitenveldert, een ploeg waar we in het verleden ook in de derde klas ook tegen hebben gespeeld. Altijd lastige duels, zelden gewonnen en de Amsterdammers waren qua ervaring een aantal jaren in de tweede klas rijker, terwijl wij ook weer weten wat de vierde klas KNVB inhoud.

Een aantal niet beschikbare spelers, want Kevin, Bohdi langdurig geblesseerd, Marwan en Félipe op de weg terug, terwijl Daniël tijdens de warming up moest afhaken wegens knieklachten en Daan zijn plek op rechtsback innam. Tom en Denis maken weer minuten in het tweede, dus er gloort weer hoop. Aangekomen in Buitenveldert nog steeds verbazing over een voetbalveld tussen de nog immer uitdijende hoogbouw van de Zuidas, maar dito parkeertarieven. Middagje voetballen en alleen aan parkeerkosten ben je al meer dan € 25,00 verder. Te gek voor woorden, maar het is niet anders.

De wedstrijd zelf liet zien dat Buitenveldert over een aantal buitengewoon getalenteerde voetballers beschikt, die het combinatiespel meer dan goed beheersen. Zeker als je ze de ruimte geeft, dus het strijdplan was helder, om dat niet te laten gebeuren. Het kost kracht, maar door de tegenstander af te jagen en niet rustig te laten opbouwen, moesten we in de omschakeling via Ben en Jamil op de flanken gevaarlijk kunnen worden. Dat lukte het eerste half uur buitengewoon en we kregen via vooral Jamil best wel mogelijkheden om ver te komen. Helaas was de eindpass net niet zuiver genoeg om écht gevaarlijk te worden, maar de beste kansen waren voor VVC, al had Buitenveldert ogenschijnlijk een veldoverwicht.

Zoals zo vaak, valt dan de goal aan de andere kant. Onze verdediging was de Amsterdamse spits even kwijt bij een voorzet vanaf de rechterflank en kansloos plofte de bal achter Neal. Na een afgekeurde goal wegens hands van Buitenveldert was het weer VVC dat zichzelf niet beloonde: Een prachtige cross vanaf links van Donny zorgde voor paniek in de hart van de Amsterdamse defensie, maar Jamil kon niet profiteren. Bij een uitbraak van Buitenveldert door het midden dook de spits alleen op voor Neal en profiteerde handig van de vallende Neal en forceerde de scheidsrechter naar de stip. Deze buitenkans werd onberispelijk verzilverd en zo keken we tegen een 2-0 achterstand aan. Bijna hadden we de aansluitingstreffer kunnen/moeten maken, maar na weer onrust in de defensie kon Ben de bal van veraf niet in het lege doel werken, om de ruststand iets draaglijker te maken.

Na de rust werd vanzelfsprekend de jacht op de aansluiting geopend en bijna kon Donny direct profiteren van een schitterende diepe bal van Daan. De aanname van Donny was perfect, maar helaas voor ons, lette de keeper goed op en voorkwam zo de aansluitingstreffer. Job werd gebracht voor Ben en het spel golfde heen en weer. VVC ging natuurlijk opportunistischer spelen en gaf daarmee meer ruimte weg, waar de tegenstander niet van kon profiteren. Want of Neal reageerde attent, of de mogelijkheden werden om zeep geholpen. Na driekwart wedstrijd kreeg Jamil de beste kans deze middag toen hij onverwacht oog in oog met de keeper kwam. Zijn besluit om gelijk te prikken was jammer, want met een klein tikje links of rechts had hij zichzelf langs de keeper kunnen lanceren. Nu bleef de goalie eenvoudig overeind en kreeg de bal tegen zijn voet en behield daarmee de marge van twee doelpunten.

Ook een vrije trap van Jesse, over de muur keurig in de hoek, werd door de doelman gepareerd, terwijl even later een bal prima door Stef met het hoofd werd terug gelegd, waar Jesse wederom de doelwachter op zijn weg vond. Ook het inbrengen van Ivar kon de wedstrijd niet meer doen kantelen, waardoor we weliswaar met de complimenten van de tegenstander, weer met lege handen stonden.

Volgende week thuis tegen RKDES, dus een nieuwe kans om onszelf nu eens echt te belonen in de vorm van een overwinning!

Sportieve groet,
AJ